شهر ماقبل تاریخ اردن پترا که مستقیماً روی صخره های قرمز، سفید، صورتی و ماسه سنگی پر جنب و جوش حک شده بود، برای صدها سال در دنیای غرب “گم شد”. معابد پترا که در میان دره‌ها و کوه‌های ناهموار بیابانی در گوشه جنوب غربی پادشاهی هاشمی اردن قرار دارد، زمانی مرکز تجاری پررونق و پایتخت امپراتوری نبطی بین 400 سال قبل از میلاد مسیح بود.

شهر برای قرن ها خالی و تقریباً در ویرانه بود. تنها در اوایل دهه 1800، یک مسافر اروپایی خود را در لباس بادیه نشینان مبدل کرد و به منطقه مرموز نفوذ کرد.

 برخی افسانه ها می گویند که این شهر توسط جن ها ساخته شده و به تسخیر آن ها در آمده. پترا در داخل کوه ساخته شده و در واقع صخره های سرخ رنگ کوه را تراشیده و این شهر را ساخته اند.

در سال 1985، پارک باستان شناسی پترا به عنوان میراث جهانی یونسکو معرفی شد و در سال 2007 به عنوان یکی از عجایب هفتگانه جدید جهان معرفی شد.

خزانه پترا

الخزنه یکی از استادانه‌ترین معابد پترا ، شهری از پادشاهی نبطیان است که در زمان‌های قدیم عرب‌ها در آن زندگی می‌کردند. مانند بسیاری از ساختمان های دیگر در این شهر باستانی، از جمله صومعه، این سازه از یک صخره ماسه سنگی تراشیده شده است. اعتقاد بر این است که این سازه مقبره آرتاس چهارم پادشاه نباتی در قرن اول پس از میلاد بوده است. این یکی از محبوب ترین جاذبه های گردشگری در اردن و منطقه است. در اوایل قرن نوزدهم توسط بادیه نشینان منطقه به عنوان “الخزنه” یا خزانه شناخته شد.

یک کوزه غول پیکر که در بالای ورودی خزانه داری حک شده است، صدها شلیک گلوله را نشان می دهد. افراد قبیله بادیه نشین ساکن در و در میان ویرانه های باستانی می گویند که این آسیب زمانی ایجاد شد که مردان محلی با تفنگ به دنبال غنایمی بودند که گمان می رفت در داخل کوزه (در واقع از سنگ ساخته شده) باشد.

ده ها مقبره و سایر سازه ها و مکان های حکاکی شده یا ساخته شده در پترا وجود دارد.

شخصی که در درگاه صومعه در پترا، اردن ایستاده است، عظمت ورودی ساختمان باستانی را نشان می دهد. این بنای مرتفع به نام الدیر در قرن دوم بعد از میلاد توسط نبطی‌ها در تپه ماسه‌سنگ حک شده است، که احتمالاً توسط جوامع بعدی به عنوان کلیسا یا صومعه استفاده می‌شده است، اما احتمالاً به عنوان یک معبد آغاز شده است.

تاریخچه

نبطی ها، قبل از فتح و جذب در امپراتوری روم، بخش وسیعی از خاورمیانه را از اسرائیل امروزی و اردن تا شمال شبه جزیره عربستان تحت کنترل داشتند. بقایای شبکه های ابتکاری آنها از سیستم های جذب آب، ذخیره سازی، حمل و نقل و آبیاری تا به امروز در سراسر این منطقه یافت می شود.

هنگامی که رم به طور رسمی پترا را در سال 106 پس از میلاد در اختیار گرفت، اهمیت آن در تجارت بین‌المللی کمرنگ شد. پوسیدگی شهر با کمک زلزله ها و افزایش اهمیت مسیرهای تجاری دریایی ادامه یافت و پترا در نزدیکی اواخر حکومت امپراتوری بیزانس در حدود سال 700 پس از میلاد به نادر خود رسید.