ابوظبی (به عربی: أبوظبی) (به انگلیسی: Abu Dhabiیکی از شهرها و شیخ‌نشین‌های هفت‌گانهٔ امارات متحده عربی است.
وجه تسمیه
وجه تسمیه این امارت به «ابوظبی» از آنجاست که به علت وجود آب شیرین در دوران قدیم، گله‌ای از (ظباء) یعنی آهو، قبل از ورود انسان به این منطقه در آنجا وجود داشته‌است. در سال ۱۷۶۱ قبیله بنی یاس بعد از پیدا کردن آب شیرین در منطقه ساکن می‌شوند و نام منطقه را به خاطر وجود آهو « ظباء » ابوظبی می‌گذارند.
جغرافیا
امارت ابوظبی بین خط عرض ۲۲٫۵ شمالی، وخط طول ۵۱ و ۵۵ درجه شرقی از نصف النهار مبدأ واقع شده است.
و بزرگ‌ترین امارت هفت‌گانه کشور امارات متحده عربی است.
مساحت آن حدود ۶۷۳۴۰ کیلومتر مربع است، و در حدود ۸۶٫۷ ٪ از مساحت خاک امارات متحده عربی را در بردارد ودر ساحل جنوبی خلیج فارس واقع شده‌است.
نام قدیم ابوظبی «ام‌النار» است.
پایتخت دولت امارات متحده
شهر « ابوظبی » پایتخت کشور امارات متحده عربی است و در سال ۲۰۰۹ با پیشی گرفتن از نیویورک و پاریس به عنوان دومین شهر گران جهان برای مسافران اعلام شد ابوظبی در سال ۲۰۰۸ پنجمین شهر گران جهان محسوب می‌شد که یکی ازهفت امیر نشین (امارت) می‌باشد: ابوظبی، دبی، شارجه، عجمان، ام‌القوین، رأس‌الخیمه، فجیره
مناطق ابوظبی
شهر ابوظبی مرکز این امارت است و از سه منطقه اصلی تشکیل شده‌است:
- ۱: «منطقه ابوظبی» شامل شهر ابوظبی، پایتخت کشور امارات
- ۲: «منطقه شرقی» شامل شهر العین وتوابع
- ۳: «منطقه غربی» شامل شهر بدع زاید و توابع.
آثار تاریخی
در امارت ابوظبی جاهای تاریخی زیادی وجود دارد که شامل قلعه‌های تاریخی وموزه‌های ملی در سراسر منطقه هستند:
- قصر الحصن.
- حصن جسر المقطع.
- قریة التراث.
- کورنیش أبوظبی.
- قصر الامارات.