در 76 کیلومتری شهر قشم و در 30 کیلومتری شمال فرودگاه بین المللی قشم چاه های تل آب قرار دارد. در روستای لافت قبل از همه، بادگیرهای منازل روستائی چشم مشتاقان دیدار از قشم را به خود جلب می‌نماید. پس از آن به محض ورود به لافت و در جوار قلعه نادری حلقه‌های چاه آب متعدد در داخل گودال دامنه کوه به چشم می‌خورد که حکایت از تکنولوژی ذخیره آب پارسیان جزیره نشین عهد هخامنشی و دوره زرتشتیان دارد. چون تکنولوژی چاه کنی و قنات تا آنجا که روشن است خاص گبریان و زرتشتیان بوده است.

مردم سخت کوش این منطقه، با زحمت زیاد در دل سنگ‌های شیستی برای ذخیره آب زلال باران چاه‌هایی حفر کرده‌اند. تل مشرف بر این چاه ها، با سطح سنگی مرجانی، آب باران را به گودال محل چاه‌ها هدایت می‌کند و چون کف چاه ها به لایه‌های گچی ختم شده است، آب برای مدت طولانی نسبتا سالم و خنک در آن باقی می‌ماند.

در بالای چاه های طلا دو اثر تاریخی برج دیده بانی بازمانده از قرن هفدهم وجود دارد. اما بیش از همه بادگیرهای خانه های روستای لافت در دو جبهه خیره کننده است. این آثار از نظر فناوری تهویه هوا در نقاط گرمسیری در نوع خود بی نظیر اند.

گفته می شود تعداد چاه های طلا به تعداد روزهای کبیسه یک سال شمسی 366 حلقه بوده و در گذشته در هر روز از سال درپوش یکی از آنها را باز و از آن استفاده می‌کردند. بعضی به غلط و به دلیل ارزش بالای آب در جزیره واژه طلا را به آن اطلاق می‌کنند. در حالیکه صحیح آن تلا= تل او = TAL EAU تل آب و ((او)) به معنی آب (به زبان پارسی قدیم و فرانسه امروزی) است.