بالی جزیره‌ای است واقع در کشور اندونزی که از مراکز گردشگری مهم جهان به شمار می‌رود.

بالی جزیره خدایان، جزیره کوچکی از بزرگترین مجمع الجزایر جهان و بزرگترین کشور مسلمان جهان یعنی کشور اندونزی است. این جزیره دواقیانوس آرام و اقیانوس هند را به هم پیوند داده است و در نتیجه این وصلت خود از آب و هوای بسیار متفاوتی برخوردارگردیده است و مثل بسیاری از جزایر دیگراندونزی ، دنیای مخصوص به خودش را دارد. دنیائی که نام این جزیره را در فهرست برترین مقاصد گردشگری جهان قرار داده است.

این جزیره جمعیتی حدود سه میلیون نفر داشته که قریب به اتفاق ساکنان آن اهل اندونزی هستند اما در سالهای اخیر بدلیل رشد فراوان صنعت توریست بسیاری ازاسترالیا و اروپا هم به این جزیره مهاجرت نموده و در بالی کار و زندگی می کنند.

این جزیره که مساحتی بالغ بر ۵۶۲۰ کیلومتر مربع را پوشش داده است، از لحاظ آتش فشانی فعال بوده و خاک آن برای کشاورزی بسیار حاصلخیز است. اما سوگولی آتشفشانهای بالی کوه گودان آگانگ بوده که «مادر کوه »ها نامیده می شود. این کوه، آتشفشانی فعال بوده و ارتفاعی بیش از ۳۰۰۰ متر دارد.

این جزیره دارای مناطق مختلفی است که از معروف ترین نقاط آن کوتا(KOTA) بالی و اوبود(UBUD) را می توان نام برد. در شمال و جنوب کوه های مرکزی این جزیره زمین های بسیاری حاصلخیزی برای کشاورزی وجود دارد که از آن برای کاشت برنج استفاده می کنند. مزارع پلکانی برنج بالی نیز خود شهرت جهانی داشته و از جاذبه های گردشگری این بهشت زمینی پروردگار می باشند .

قطعاً بیراه نگفته ایم اگر بگوییم که جزیره بالی پر از خصائل منحصربه‌فردی است که آن را از دیگر نقاط دنیا متمایز می سازد. بالی زیبا ترین و مشهورترین جزیره اندونزی است که در جنوب خط استوا بین جاوه در غرب و لومبوک در شرق قرار گرفته است. فواصل هوایی این جزیره تا جاکارتا حدود 2 ساعت و تا تهران با محاسبه توقف بین پروازی در شهرهای دوحه ، کوالالامپور ویا سنگاپور حدود 15 ساعت می باشد.

بزرگترین شهر و مرکز اداری این جزیره نیز شهر دنپازار است که حدود چهارصد هزار نفر جمعیت دارد. جزیره اندونزیایی بالی دارای گنجینه‌های بسیاری است: طبیعت زیبا، پوشش گیاهی متنوع ودنیای منحصربه‌فرد زیر آب، شالیزارهای پلکانی برنج ، رودها و آبشارها. اما گنجینه ویژه جزیره بالی سنت‌ها و رسوم این جزیره است که در قبال فستیوالهای گوناگونی پذیرای گردشگران می باشد. هر فصل از سال که باشد خورشید هر روز حوالی 6 بامداد در جزیره بالی طلوع میکند. این جزیره کوچک و سرسبز اندونزی یکی از اماکن اکو گردشگری بسیار جذاب جهان و قاره آسیا است که در هر زمانی از سال تعداد بسیار زیادی گردشگر به آن سفر مینمایند.

جغرافیا

مختصات آن ۸° ۲۵′ ۲۳″ جنوبی و ۱۱۵° ۱۴′ ۵۵″ شرقی است. جزیرهٔ بالی جزو یک رشته‌جزایر است که جزیرهٔ جاوه در غرب آن و جزیرهٔ لومبوکدر شرق آن قرار گرفته‌است. جزیره بالی از نظر جغرافیائی محل تلاقی دو اقیانوس هند و آرام محسوب می گردد. این دو اقیانوس در محلی به نام دروازه اقیانوس به هم می پیوندند.

جزیره بالی دارای مساحت 5620 کیلومتر مربع است که از لحاظ کشاورزی خاک آن حاصلخیز بوده و در شمال و جنوب کوه های مرکزی آن مردم به کاشت برنج مشغول هستند. این جزیره همچنین دارای کوه های اتشفشانی است که برخی فعال بوده و مشهورترین آنها گودانگ است که به مادر کوه ها معروف است.بزرگترین شهر این جزیره که مرکز آن نیز می باشد دنپازار نام دارد که حدو چهارصد هزار نفر جمعیت دارد. جزیره بالی در موقعیتی قرار گرفته که جاوه بزرگترین جزیره اندونزی در سمت غرب و لومبوک در شزق آن قرار گرفته است.

آب و هوای بالی استوایی بوده که مانند سایر مناطق استوایی تغییرات آب و هوا در آن بسیار اندک است و در کل طول سال دمای آن بین 20 در جه در شب تا 33 درجه در روز تغییر میکند البته بین ماه های دسامبر تا پایان مارس هوا گرمتر بوده و روبت بیشتر است ولی از ماه ژوئن تا سپتامبر که زمستان بالی است بادهای سرئ از سمت اقیانوس ارام شروع به وزش میکند که باعث میشود دمای هوا ختک تر باشد که طبیعتا باید تورسیت پذیرتر باشد. هنرهای گوناگون همچون رقص، تندیسگری، نگارگری، چرمگری، فلزکاری و بویژه موسیقی سبکگامِلان در این جزیره در سطح بسیار بالایی قرار دارند.

دین مردم بالی

اگرچه اندونزی بزرگترین کشور مسلمان جهان می باشد ولی جالب است بدانید که دین رسمی مردم جزیره بالی هندو بوده و تا حدود بسیار زیادی با هندوئیسمی که در هند رواج دارد متفاوت است. مثلاً هندوان بالی از گوشت در غذاهای خود استفاده میکنند و بر خلاف هندوان هند که دارای خدایان بسیاری می باشند و بت پرستی نیز بسیار رواج دارد در بالی فقط سه خدا مورد پرستش قرار میگیرند که در آسمانها به سر میبرند.

آیین هندو،قدیمی ترین و کهن ترین مذهب زنده جهان است و اکنون بالغ بر ۹۰۰ میلیون هندو از آن پیروی می کنند.مذهب هندو،مکتبی ماورای طبیعی است و اجازه نمی‌دهد که پیروانش فقط به دنیا یا آخرت دلخوش کنند.زیرا مذهب هندو هدف بزرگتری را دنبال می کند و آن دست یابی به حقیقت زندگی است.منظور اصلی آیین هندو آن است که هر هندوی واقعی بتواند به حقیقت مطلق که برهمن نام دارد ،متصل شود.این حقیقت عبارت است از روحی ابدی که برتر و بالاتر از هرگونه علت و معلول و زمان و مکان است.

در مذهب هندو تمام کارها و اعمال مثل کارهای هنری،علمی،سنتی،سیاسی و اجتماعی،وسیله ای هستند برای رسیدن به رستگاری و به همین دلیل یک هندوی کامل،کارهای خود را با نیتی پاک و والا به درست ترین شکل ممکن انجام می دهد. رقص نیز جزئی از آیین هندو است و جایگاه بسیار بالایی در فرهنگ آن دارد.زیرا رقص کاری مقدس است که از خدایان به انسان رسیده است.