امارات (آسیا)

این کشور از شرق با عمان و از جنوب با عربستان سعودی مرز زمینی دارد. امارات متحده عربی با قطر و ایران هم از طریق آب‌های خلیج فارس همسایه است.
امارات متحده عربی کشوری در کنار خلیج فارس است که از مجموعه ی اتحاد ۷ شیخ‌نشین در سال ۱۹۷۱ تشکیل شد. هفت شیخ‌نشین این کشور شامل ابوظبی، دوبی، شارجه، راس‌الخیمه، فجیره، ام‌القوین و عجمان است. ابوظبی بزرگترین شیخ‌نشین آن است و دومین شیخ‌نشین دوبی است.
بخش اعظم این سرزمین را صحرا تشکیل می‌دهد. دو رشته کوه نیز در این کشور وجود دارد. سواحل این کشور، که اکثر جمعیت کشور در آن ساکنند، عمدتا پوشیده از نمکزار است. کوه های هاجر در شبه جزیره موسندام از ارتفاعات مهم امارات متحده عربی به شمار می رود. بلندترین نقطه در امارات قله ی الحجر با 1189 متر ارتفاع است. مساحت این کشور به جز کوه های ججار در شرق، را کویری کم ارتفاع تشکیل می دهد. در این کشور هیچ نهری که در طول سال جاری باشد وجود ندارد.
آب و هوای امارات

امارات متحده عربی آب و هوایی گرمسیری دارد، تابستان های آن داغ و مرطوب و زمستان های آن ملایم است. در طول سال باران زیادی نمی بارد و بارش باران عمدتا در فصل زمستان دیده می شود. میزان بارندگی در سال در حدود 13 سانتیمتر می باشد. در پایان زمستان و نیز در طول زمستان وقوع طوفان شن معمول است. متوسط درجه حرارت در ماه ژانویه 33 درجه سانتی گراد و در ماه ژوئیه 17 درجه سانتی گراد است.
آسمان دبی در تمام طول سال آفتابی است. هوا گرم است و در تابستان به 48 درجه سانتی گراد می رسد. در زمستان نیز درجه حرارت به 10 درجه سانتی گراد بالای صفر می رسد.

واحد پول امارات درهم میباشد.

این کشور با اتکا بر صادرات ذخایر نفتی و گاز طبیعی موجود در دریا و خشکی، یکی از بالاترین سطوح زندگی در جهان را دارد.
تعمیرگاه های کشتی، کارخانه های کودسازی، بانکداری، بازرگانی، فرودگاه های بین المللی و مراکز تجاری بخشی از صنعت امارات را تشکیل داده اند. در این کشور مهاجران از ایران و شبه قاره هند اکثریت نیروی کار را تشکیل می دهند. کشاورزی در امارات محدود است به واحات و تعداد کمی از محل های ساحلی که با آب شیرین شده آبیاری می شوند.توریسم یکی از اساسی ترین پایه های اقتصاد امارات متحده عربی می باشد.
تولید ناخالص داخلی در این کشور 167.3 میلیارد دلار است. سه میلیون و ۶۵ هزار نفر نیروی کار این کشور را تشکیل می‌دهند. نرخ بیکاری در این کشور 2.4 درصد است. 19.5 درصد از مردم آن زیر خط فقر زندگی می‌کنند. در سال ۲۰۰۷ نرخ تورم ۱۱ درصد بود.
سیاست نظارت بر ارز در این کشور وجود ندارد. بانک های تجاری بسیاری تحت نظارت بانک مرکزی فعالیت دارند. در این کشور مالیات شخصی دریافت نمی‌شود.
امارات متحده عربی روزانه دو میلیون و ۵۴۰ هزار بشکه نفت تولید می‌کند که تمامی آن را صادر می‌کند. مصرف نفت این کشور روزانه ۳۷۲ هزار بشکه است که آن را وارد می‌کند.
محصولات صادراتی این کشور شامل نفت خام، گاز طبیعی، کالاهای ترانزیتی، ماهی خشک شده و خرما است که به کشورهای ژاپن (23.4 درصد)، کره جنوبی (10.3 درصد)، تایلند (5 درصد) و هند (4.8 درصد) صادر می‌شود.
محصولات وارداتی این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات حمل و نقل، مواد شیمیایی و غذا است که از کشورهای چین (13.1 درصد)، هند (10.2 درصد)، آمریکا (8.9 درصد)، ژاپن (6.2 درصد)، آلمان (6.1 درصد) و ایتالیا (4.7 درصد) وارد می‌شود.
فرهنگ مردم امارات

دولت امارات عمدتا از طریق بنیاد فرهنگی ابوظبی، در صدد حفظ شکل‌های سنتی هنر و فرهنگ است. هر چند، تغییرات چشمگیری در زندگی اجتماعی صورت گرفته است، نگرش به زنان تغییر کرده است و ورزش‌های جدیدی در کنار شتر سواری سنتی کم کم رایج می‌شوند، همچون ورزش گلف، بیابان کهن دوبی و مسابقات گلف ابوظبی و گران‌ترین مسابقه اسب دوانی جهان، جام جهانی دوبی، که هر سال در ماه مارس (اسفند-فروردین) برگزار می‌شود.
در امارات، بر خلاف کشور همسایه اش عربستان، که سعی بر جلوگیری از رواج دین‌های دیگر دارد، کلیساهای بسیاری وجود دارد. به دلیل این که بسیاری از آسیایی‌ها، امارات را به عنوان وطن دوم خود پذیرفته‌اند، رستوران‌ها و مراکز فرهنگی آسیایی بسیاری در این کشور وجود دارد. همچنین تعداد کمی مرکز و مدرسه اروپایی نیز وجود دارد.
فرهنگ دبی به صورت جدی ریشه در عقاید مذهبی اسلام دارد. اسلام تنها یک مذهب نیست، بلکه یک روش زندگی است که در تمامی زوایای زندگی نقش اساسی دارد، حتی در پوشیدن، خوردن و نوشیدن. از این رو، فرهنگ و سنن امارات با اسلام گره خورده است. بر خلاف برخی از نقاط دنیا که تصویری تند و افراطی از اسلام به جهانیان نشان داده اند، امارات بسیار معتدل و میانه رو می باشد. خارجی ها می توانند با آزادی کامل مراسم مذهبی خود را انجام دهند. پوشش مناسب، آزاد می باشد. تقوا، تواضع و مهمان نوازی مردم، توجه هر مسافری را جلب می نماید.
دولت امارات در جهت حفظ سنت ها در بین مردم، اقدام به برگزاری رویدادهای ورزشی که جنبه تاریخی دارند مانند شترسواری، شکار با پرندگان شکاری و دریانوردی با لنج های سنتی می نماید. نمودی دیگر از آداب و سنن مردم در لباس ملی مردم قابل مشاهده است. توسعه فرهنگ عربی در شعر، رقص، آواز و هنرهای سنتی تشویق می شود و هنوز مراسم های ازدواج و جشن ها، فرصت هایی مناسب برای شادی و اجرای موسیقی سنتی هستند.
زبان مردم امارات

زبان رسمی مردم دبی عربی است، ولی زبان انگلیسی بیشتر جهت تحصیلات کاربرد دارد. در کنار آن زبان های هندی،فارسی و اردو نیز صحبت می شود.
مذهب مردم امارات

96 % مردم امارات، مسلمان (80 % سنی، 16 % شیعه) و 4 % نیز مسیحی و هندو هستند.
مساحت کشور امارات
مساحت این کشور ۸۳٬۶۰۰ کیلومترمربع است که در رده ۱۱۵ دنیا از نظر پهناوری قرار می‌گیرد.
جشن ها و تعطیلات رسمی امارات

روز اول سال میلادی، 11 دی، 1 ژانویه
عید قربان
روز اول سال هجری قمری
تولد حضرت محمد (ص)
شب معراج پیامبر
روز آغاز ماه رمضان
عید فطر

روز ملی امارات، 2 دسامبر

روزهای جمعه و شنبه ایام تعطیل آخر هفته میباشد.

شهرها:

شهرها:

درجه هتل:

وضعیت تور:

پیشنهادهای ویژه:

شهرها:

مدارک لازم برای اخذ وبزا دبی:

کپی رنگی پاسپورت + یک قطعه عکس 3*4 + چک ضمانت برگشت +تعهد نامه

مدت ویزا:       

  • 14 روزه عادی ——> 275 درهم            تحویل:یک هفته کاری
  • یکماهه ———–> 320 درهم            تحویل: یک هفته کاری
  • سه ماهه ———> 1200 درهم          تحویل یک هفته کاری


 انواع شرایط اخذ ویزای دبی :

از صدور ويزا برای زنان مجرد زير 30 سال معمولا جلوگيری می شود مگر اينکه همراه پدر و یا همسر خود قصد سفر داشته باشند.
• صدور ويزا برای افراد بالای 60 سال نيز بسيار مشکل می باشد.
• در صورت عدم ترک کشور در تاريخ مقرر، در فرودگاه دبی يک جريمه 100 درهمی به ازاء هر روز تاخير از مسافر اخذ می شود.

در صورتی که قصد ورود به کشور امارات از طريق فرودگاه شهری غير از دبی (ابوظبی، شارجه و ..) را داريد، میبايست ويزای ورود به همان شهر را تقاضا نماييد

ویزای ترانسپورت – این ویزا نوع دیگری از ویزیت ویزا است که دارای مدت 14 روز است و قابل تمدید نیست معمولا این تورهای 3 شب و4 روز از این نوع ویزا استفاده میکنند.