بلاروس از شمال و شرق با روسیه، از جنوب با اوکراین، از غرب با لهستان و از شمال با لتونی و لیتوانی همسایه است. پایتخت آن شهر مینسک است.

بین قرن‌های ششم و هشتم میلادی، آنچه که هم اکنون به نام بلاروس نامیده می‌شود تحت سکونت مردم اسلاو قرار داشت، که هنوز هم بر آن کشور سیطره دارند.

به تدریج اسلاوهای قدیمی شرق شروع به برقراری ارتباط با ورنجیان‌ها کردند و کشوری را تحت عنوان روسیه کییفی تشکیل دادند، که عمدتا نواحی اطراف پولاتسک نوین امروزی در بخش شمالی آن کشور در برمی‌گرفت.

در جنگ جهانی دوم در فاصله سال‌های 1941 تا 1944 نیروهای آلمان این سرزمین را اشغال کردند. در این زمان این سرزمین دو میلیون و 200 هزار نفر از ساکنانش را از دست داد.

پس از پایان جنگ، بلاروس، یکی از 51 امضاء کننده بنیاد ملل متحد در سال 1945 بود. بازسازی که پس از جنگ در بلاروس انجام شد سبب شد بلاروس نسبت به دیگر جمهوری‌های اتحاد جماهیر شوروی توسعه چشمگیرتری داشته باشد.

در این زمان، بلاروس به مرکز اصلی سازندگی در ناحیه غرب اتحاد جماهیر شوروی تبدیل شد. افزایش مشاغل باعث سرازیر شدن جمعیت مهاجر فراوانی از جمهوری روسیه به این کشور شد.

بلاروس در 27 جولای 1990 موجودیت خود را اعلام کرد و در 25 اوت 1991،با به دست آوردن استقلال کامل خود، رسما به جمهوری بلاروس تبدیل شد. در حدود همان زمان بود که استانیسلاو ششکویچ رئیس شورای عالی بلاروس به عنوان رهبر کشور برگزیده شد.

  مترو مینسک

سیاست در بلاروس

در بلاروس رئیس جمهور رئیس حکومت است و کشور را او به همراه شورای ملی اداره می‌کند. شورای ملی متشکل از دو مجلس است: مجلس نمایندگان که 110 عضو دارد و شورای جمهوری که 64 عضو دارد.

مجلس نمایندگان می‌تواند نخست وزیر بلاروس را منصوب کند؛ اصلاحاتی در قانون اساسی بدهد، به نخست وزیر رای اعتماد داده و پیشنهاداتی راجع به سیاست خارجی و داخلی بلاروس ارائه کند.

قوه قضائیه شامل دادگاه عالی بلاروس و دادگاه‌های ویژه گوناگونی همچون دادگاه قانون اساسی بلاروس است، که به قانون اساسی یا قوانین اجرائی می‌پردازد. قضات دادگاه قانون اساسی از سوی رئیس جمهور انتخاب شده و مورد تایید شورای ملی قرار می‌گیرند.

اقتصاد در بلاروس

تولید ناخالص داخلی این کشور 7/104 میلیارد دلار است و نیروی کار این کشور چهار میلیون و 300 هزار نفر. بر اساس آمارهای رسمی نرخ بیکاری در بلاروس 6/1درصد است.

27/1درصد از مردم این کشور زیر خط فقر زندگی می‌کنند و نرخ تورم در  آن 3/8درصد است.

محصولات صادراتی این کشور شامل ماشین‌آلات و تجهیزات، محصولات معدنی، مواد شیمیایی، فلزات، منسوجات و مواد غذایی است که به کشورهای روسیه (7/34 درصد)، هلند (7/17 درصد)، انگلیس (5/7 درصد)، اوکراین (3/6 درصد) و لهستان (2/5 درصد) صادر می‌شود.

واردات بلاروس شامل محصولات معدنی، ماشین‌آلات و تجهیزات، مواد شیمیایی و مواد غذایی است که از کشورهای روسیه (6/58 درصد)، آلمان (5/7 درصد) و اوکراین (5/5درصد) وارد می‌شود.

جمعیت این کشور 9 میلیون و 724 هزار و 723 نفر است که میانگین سنی آنها 2/38سال است. رشد جمعیت در این کشور منفی است.

امید به زندگی در بدو تولد برای زنان 14/76سال و برای مردان 31/64سال است.

81/2درصد از مردم این کشور بلاروسی، 4/11 درصد روس، 9/3 درصد لهستانی، 4/2 درصد اوکراینی و 1/1درصد بقیه قومیت‌ها هستند.

80 درصد مردم این کشور مسیحی ارتودوکس‌اند و 20 درصد بقیه مذاهب شامل دیگر فرقه‌های مسیحیت، اسلام و یهود است. زبان رسمی این کشور بلاروسی است اما روسی نیز در این کشور رواج دارد.

کمیته حمایت از روزنامه‌نگاران بلاروس را جزو بدترین 10 کشور جهان برای روزنامه‌نگار بودن معرفی کرده است.